تاثیر زوج درمانی مبتنی بر دلبستگی بر رضایت و صمیمیت جنسی

جستجو و حفظ رابطه با نزدیکان، به ویژه همسر یک اصل مهم در تمام طول زندگی است. پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر زوج‌درمانی مبتنی بر نظریه‌ی دلبستگی بر رضایت و صمیمیت جنسی زوجین طراحی شد. روش‌کار: دراین پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون، 30 زوج از مراجعه‌کنندگان به فرهنگ‌سرای شهر اصفهان به‌ صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و شاهد تقسیم شدند. ابتدا پرسش‌نامه‌ها‌ی رضایت و صمیمیت جنسی به‌عنوان پیش‌آزمون در مورد دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمون 8 جلسه      زوج‌درمانیبر اساس نظریه‌ی دلبستگی را تجربه نمودند و دو هفته بعد از اتمام جلسات از دو گروه، پس‌آزمون به ‌عمل آمد. پس از دو ماه نیز آزمون پی‌گیری در مورد دو گروه انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 13 و روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها:  زوج‌درمانی مبتنی بر نظریه‌ی دلبستگی، رضایت جنسی را در مرحله‌ی پس‌آزمون (001/0>P، 211/512=F) و پی‌گیری (001/0>P، 405/789=F) و هم‌چنین صمیمیت جنسی را نیز در مرحله‌ی پس‌آزمون (001/0>P، 63/818=F) و  پی‌گیری (001/0>P، 63/1706=F) به ‌طور معنی‌داری افزایش داد. نتیجه‌گیری: زوج‌درمانی مبتنی بر نظریه‌ی دلبستگی با بهبود رضایت و صمیمیت جنسی، روابط زوجین را اصلاح می‌کند.